De thoracale wervelkolom is het gebied van de wervelkolom dat is verbonden met de ribben. Elke rib heeft zijn eigen gewricht om te verbinden met zijn eigen wervel. De ribbenkast reikt rond het hart en de longen naar de voorkant van het lichaam, waar het aansluit op het borstbeen, met kraakbeen, waardoor beweging beschikbaar wordt voor de ribben.

Als beschermingsstructuur voor onze vitale organen, hart en longen, moet de ribbenkast sterk zijn, maar niet rigide. De adem brengt beweging van de ribben, rompspieren en organen in gang, helemaal tot aan de schoudergordel en tot aan de bekkenbodem. Wanneer de schouders naar beneden worden gedrukt, of de ribben ‘over’ gesloten zijn, wordt deze beweging beperkt. Dit zal de beweging langs de hele wervelkolom beïnvloeden.

Als je naar de wervelkolom kijkt en ziet hoe de wervels op verschillende niveaus van de wervelkolom verschillende vormen hebben, kun je je voorstellen dat de verschillende gebieden verschillende bewegingsbereiken mogelijk maken. De cervicale wervelkolom is het meest mobiel en in alle richtingen. De borstkas is veel minder mobiel (vanwege de bevestiging aan de ribbenkast). Er is relatief de meeste beweging beschikbaar in de rotatie, maar ook flexie en extensie zijn beschikbaar, maar vooral extensie wordt vaak onderbenut in de thorax.

De lumbale wervelkolom beweegt voornamelijk in flexie, extensie en zijwaarts buigen. Omdat veel van onze cliënten zich misschien niet bewust zijn van de mogelijke beweging in hun borstkas, hebben ze de neiging om dit deel van de wervelkolom over het hoofd te zien, vooral in extensie. Daarom is het zo belangrijk om oefeningen op te nemen om het bewustzijn, de mobiliteit en de kracht te vergroten in elke sessie met uw cliënt. Dit kan resulteren in dramatische veranderingen in de houding, ademhaling en dus hun algemeen welzijn van uw cliënten.

Terwijl je ademt, bewegen je longen: ze worden groter en kleiner. Beweging van de wervelkolom kan worden vergemakkelijkt door het gebruik van adem. Aan de andere kant kan beweging ook worden beperkt vanwege oppervlakkige of accessoire ademhaling. Vaak gaat dit samen met een verstijving in de thoracale en de schoudergordel, waardoor de ROM in dit gebied afneemt.

Het kan nuttig zijn om de beweging van de adem voor te stellen als een initiator van beweging. Je kunt ook experimenteren met het visualiseren van de beweging van de longen als initiatoren van beweging van de wervelkolom in rotatie. Verplaatst de bus de inhoud, of is het andersom?

Als de ribbenkast wordt gebruikt als een stijf onderdeel van de romp, ziet u overmatige beweging in de cervicale en lumbale wervelkolom. Bovendien is het waarschijnlijk dat de ribben op het lumbale / buikgebied drukken, wat mijn resultaat compressieproblemen in die gebieden heeft.

Daarnaast moet rekening worden gehouden met de rol van de schoudergordel bij de beweging van de thoracale wervelkolom: hoe vrijer de scapulae ten opzichte van de ribbenkast in alle richtingen bewegen, hoe gemakkelijker de beweging door de thoracale wervelkolom zal gaan. Door de coördinatie tussen de scapulae, armen, ribbenkast, bekken en ruggengraat nauwkeurig af te stemmen, wordt de beweging van de wervelkolom geoptimaliseerd, waardoor deze blij blijft om te bewegen!

Bij het naar achteren buigen moeten we ook kijken naar de relatie tussen het bekken en de ribbenkast. Naarmate de wervelkolom en de ribben naar achteren reiken, wordt het bekken gemakkelijk naar voren gekanteld. Dit kan ook de lumbale wervelkolom overbelasten. Bij het doen van de oefeningen van deze workshop is het daarom erg belangrijk om aandacht te blijven besteden aan de stand van het bekken, met name de verlenging van de psoas, om een ​​gezond bewegingspatroon te ontwikkelen.